ردٌ پرواز
ردٌ پرواز
ناهید باقری – گلدشمید
دشوار نیست یافتن راه خانه اش
رد پرواز کبوتران را که بگیری
در افق نقره گون،
به پنجره ای می رسی
گشوده به بارگاه نسیم
و تکاپوی سخاوت
در دست هایی کوچک و عاشق،
پیاله ای گندم، سرریز و بیقرار.
گذرگاه را می نوازد
طنین نغمه ی پرندگان
که یکایک می رسند ز راه
و دانه بر می چینند خرسند.
زنی گرسنگی روحش را هر سپیده
طعام می بخشد.